In Real Time Hondarribia 2014
Igandea ondo
aprobetxatu beharra zegoen. Jai eguna eta zoritxarrez ordubete
gutxiago egun honetan – aldaketa hauei ez diet logika handirik
ikusten, baina zorionez oraingoan eguzki izpiak ordubete beranduago
ezkutatuko dira hemendik aurrera.
Zita
Hondarribian genuen. 10000 metroko lasterketa laua – erabat laua -,
eta kausa on batengatik. Test polita izan zitekeen sasoi fisikoa
neurtzeko. Martxoa erabat zoroa izan da eta entrenamenduak bigarren
zatian geratu dira. Baina urteko hirugarren hilabetea atzera utzi eta
berehala martxa ona berriro hartu dugu. Triatloiak gero eta gertuago
dauden seinale.
Haize dezente
aurkitu genuen lasterketa ordurako, batez ere azken zatian, baina
azkenengo kilometroak alde jotzen zuen – hala ere haizea alde ez da
nabaritzen bizikletan bezain beste.
500 lagun
inguru bildu ginen kirol portuan eta 5 kilometroko bi bira gauzatu
ostean toki berean irteerako toki berean amaitzen zen lasterketa.
Aldi berean Estatuko eta Etiopiako Walmara hirian lasterketa mota berdinak
gauzatzen ziren, eta ondorioz, sailkapen orokor bat egongo zen eta
leku ezberdinetakoak. Bitxia baina erakargarria oso formatua. Probako
irabazlea azken unera arte eman beharko luke duen guztia ez baitaki
beste herrietan gauzatzen ari diren denborak – horrelako zerbait
gauzatzen da Euskal Herriko Triatloi eta Duatloia zirkuituan: azken
lasterketara arte ezin daiteke zeintzuk diren garaileak, eta horrek
emozioa ematen die horrelako motako zirkuitu edo probei.
Saioak utzi
zizkidan sentsazioak oso onak izan ziren. Helburuak beteta eta
amaieran indarra nuenaren sentsazioak izanda pozik bueltatu ginen
etxera. Gainera antolakuntza ondo portatu zen amaierako anoa
gunearekin: fruta dezente (marrubiak, sagarrak, laranjak...), jateko
(fruitu lehorrak, pastak...) eta edateko ugari (Coca-cola, ura,
Aquarius, zukuak...). Eta gero Hondarribiako kiroldegian dutxak. Oso
garrantzitsua nire ustetan. Zorionak alde horretatik berez baina
ondoren gauzatu zuten lasterketa familiarrean ume batzuk 2700 metroak
edozein lasterketa balitz bezala ospatu izana... ez zitzaidan asko
gustatu.
Datorren
hilabetean Senperako Triatloiean parte hartuko dut. Duda daukat
sprint distantzia edo distantzia olinpikoa aukeratu.
Bigarrenarengatik hautua egitea atzokoa ikusi ostean posible ikusten
dut...
* Posta amaitzeko
argazki historiko bat. Hondarribiako Taldekako Triatloia 2010eko
maiatzean (atzo lasterketa ospatu zen toki berea). Giro oso atsegina
bizi izan genuen Oñatiko Triatloi Taldeko kideak egun hartan.
---------------------------------------
Para
aprovechar bien el único día de fiesta que tengo a la semana,
además esta vez con una hora menos (pero por fortuna los rayos de
sol se van a esconder una hora más tarde!!!), nos acercamos a
Hondarribia el domingo por la mañana a participar en una carrera de
10000 metros. Completamente llana.
Corríamos por una buena causa y eso nos animó a participar. Marzo no ha sido
el mes ideal de cara a los entrenamientos pero ya lo hemos dejado
atrás, cogiendo la buena marcha y oliendo la llegada de los
triatlones muy pronto.
Encontramos
bastante viento, que sobre todo se agudizo en la ultima parte de la
carrera, que por fortuna lo teníamos a favor en esos últimos
kilómetros.
Unos 500
amigos nos reunimos en el puerto deportivo, y después de realizar
dos vueltas de 5 kilómetros finalizábamos en el mismo sitio del que
salíamos. Al mismo tiempo la misma carrera en distintas parte del
estado y en la ciudad de Walmara de Etiopía. Por lo tanto se hacía una clasificación
general y por localidades. Muy interesante el formato ya que hasta
ultimo momento no se sabe quien es el vencedor y este tiene que dar
todo lo que tiene – algo por el estilo se hace en el Circuito de
duatlón y triatlón de Euskal Herria, hasta pasada la línea de la
ultima carrera no sabe quienes son los vencedores.
La sesión
me dejo muy buenas sensaciones. Los objetivos cumplidos y además con
síntomas de que terminaba fuerte. Además la organización se porto
muy bien. Buen avituallamiento post meta con muchos productos:
abundante fruta (fresas, naranjas, manzanas...), y mucho solido
(pastas, frutos secos...) y liquido (Coca-Cola, Aquarius, agua,
zumos...). Y después una buena ducha en el polideportivo de
Hondarribia, detalle muy importante a tener en cuenta.
No me gusto
mucho el acto organizado después: una carrera familiar de 2700
metros que al final para unos cuantos chavales sirvió como una
carrera a pesar del mensaje del organizador de recalcar que no habría
una clasificación. Se podría haber organizado de alguna otra manera
– neutralizada por ejemplo hasta los últimos 300 metros -.
El mes que
viene se disputará el triatlón de Senpere y tengo dudas de la
distancia ha hacer: sprint o olímpica. Visto los resultados de ayer
y si seguimos trabajando la segunda opción toma mucha fuerza.
* Para
terminar el post una foto histórica: Triatlón por equipos de
Hondarribia 2010 (sitio en el que se celebró la carrera de ayer).
Gran día el que disfrutamos los miembros de Oñatiko Triatloi
Taldea.
Interesgarria "real time/biak batera" formatu horrena.
ErantzunEzabatuDatorren urterako baduzu erronka ederra, Walmarara joatea han egitera ;-)
Uffff horiek hitz potoloak dira jejejeje
EzabatuWalmarara korrika egitera ez, baina Etiopia edo Keniara Gebreselassiren ondorengoak nolako bizitza duten, nola entrenatzen duten... ikustera hurbilduko nintzateke. Espektakularrak izaten dira duten gaitasuna baldintza gogorrei aurre egiteko hango jendeak.