Arrigorriagako duatloia bertan behera / Suspendido duatlon de Arrigorriaga
Ezin ezer
egitea situazio batzuen aurrean = inpotentzia. Gaur goizean zehar
aurtengo Arrigorriagako Duatloiaren suspentsioaren berri jakin dut.
Eta aipatu dudan sentsazio hori sentitu dut.
Ez dira garai
alaiak duatloi eta triatloi munduarentzat, urtetik urtera
Euskadi eta Estatu mailan haziz doan kirol bat den arren. Lasterketa
batzuk aurten bertan behera gelditu dira. Arrazoia? Batez ere Eusko
Jaurlaritzako Trafiko Sailak jartzen ari den oztopoak.
Interneteko
txoko txiki honetatik nire elkartasuna helarazi nahi diet
antolakuntza taldeari. Herritik herriarentzat eginda eta jarraian
dauden kroniketan azaltzen den bezala, gure munduan proba historiko
bat. 2008an lehen aldiz egon nintzen, 2009an errepikatu egin nuen.
Eta harrezkero apirilero izan dut nire buruan proba eder hau. Animo
Urbiko!
-----------------------
Nire Etxeko Leihoa-n argitaratutako kronika - 2008ko apirilak 14.
Goizeko
zazpiak.
Iratzargailuak jo du. Apenas sei ordu egin ditut
lo. AHTren aurka
daudenak izugarrizko ondo igaro dute etxe alboan goizeko
ordubiak
arte gutxi gora behera, lau kontzertu izan dira. Ohetik altxatu
naiz
eta lasterketako arropa jantzi dut. Sukaldera joan eta
arroz-esne platerkada
gosaldu. Gurasoak jaiki dira eta zoriondu
egin didate.
Goizeko
zortziak.
Arrigorriagara habiatu gara. Ahaztu egin zait
motibaziorako
erabiltzen dudan diskoa. Euskadi gaztea jarri dugu dialean beraz.
Goizeko
bederatziak.
Iritsi gara. Dortsalen bila joan, bizikleta kotxetik
jaitsi,
boxesetan sartu. 69 dortsala, gustuko dudan zenbakia tokatu
zait.
Hamarrak
eta laurden.
Hasi gara beroketan. Sei pertsona etorri gara
taldekoak
Arrigorriagako duatloia, distantzi luzeko Euskal Herriko
txapelketan
parte hartzera.
Hamarrak
eta erdi.
Irteera eman dute. Dena ongi hasten da, lehenengo
bi kilometroak
zortzi minututan. Espero baino minutu erdi hobeto.
Hamaikak
eta erdi,
infernuko atean jarri gara igarotako ordubetean
eta orain bertara
sartzen gara. Bizikletak hartu eta 57 kilometroko ibilbideari
aurre
egitera. Haize kontra denbora guztia. Bukaera aldeko lau kilometro
izan
ezik, denbora guztia haizea kontra. Eguraldiak bero jotzen du.
Ordubiak.
Iristen hari naiz. Helburuak betetzen joan dira
goizak aurrera egin
ahala. Amaitu dut, denbora: 3:33:48. Sailkapenean guztira 96.
eta
Euskal Herriko hirugarren 23 urtez azpikoan. Zerbait hartu behar
galdu dugun
guztia errekuperatzeko eta dutxara.
Ordu
biak eta erdi.
Sakelakoa piztu dut. Orain mezu ugari hari naiz jasotzen eta
pare
bat edo gehiagok dei egin didate.
Hirurak.
Sari banaketa luze doa. Ez da hasi, luzaroan itxaron dugu baina
podiumera
igo naiz. Lehen aldiz
duatloi munduan sartu naizenetik.
Zerbait berezia izan da, ez nuen espero baina
banekien
probabilitatea bazegoela bertan izateko. [...]
Arrigorriagako
XI.
duatloiaren emaitzak oñatiarrei dagokienez:
45.
Ignacio Pelayo. 3:17:32
67.
Roberto Garcia 3:23:37
72.
Julen Kortabarria 3:25:41
102.
Iban Uribetxebarria 3:35:12
107.
Martin Odriozola 3:35:48
131.
Gaizka Aranburu 3:43:16
Nire Etxeko Leihoa - 2009ko apirilaren 26a
Atzo
Arrigoriagako herrian
Euskadiko txapelketako distantzia luzeko
duatloia jokatu zen. Bertan
parte hartzeko aukera izan nuen eta zin
degizuet oso egun gogorra
izan zela. Euria, haizea, hotza…
denetariko eguraldia izan genuen.
14 km. korrika, 58 km. bizikletan
eta amaitzeko 7 km. Korrika.
Lehen
duatloia izan da ikusi
nuela nire burua erretiratzen. Zorionez ez
zen horrela izan.
Duatloi
hau urtean egiten den
berezienetarikoa da, Euskadiko triatloi
federazioko zirkuitu barruan
dagoen desberdinena eta hantz gutxien
daukana beste lasterketekin.
Batez ere bere gogortasuna azpimarratu
behar da. Lehenengo 14
kilometroetan hankak asko berotzen dira eta
horrek faktura pasatzen
du azkenengo 7 kilometroetan, baina
bizikletako ibilbideak gogortasun
gehiago laguntzen dio gehitzen
probari. Bi portu igotzen dira, baita
oso gogorrak (kontutan hartuz
lehenago ia ordubete korrika egin
dugula) eta bigarrena ez hain
gogorra baina maila altukoa. Ibilbidea
ez da batere erosoa
hankentzako, rompepiernas
bezala
kalifikatuko genukeen ibilbide bat da.
Atzo
gainera euria izan
genuen lagun eta duatloi batean eguraldi
txarrena hori izan daiteke.
Araudiaren arabera ezin dugu kanpoko
laguntzarik jaso eta horrek esan
nahi du proba hasten dugun
arroparekin amaitu behar dugula. Eguraldi
txarra egiten badigu
bizikletan ez dugu beste irtenbiderik aurrera
jarraitzea baino.
Noski eta euriarekin lurra busti egiten da eta
errepidea bustitzen
bada erortzeko arriskua handitu egiten da. Atzo
lehenengo aldiz
hiru urtetan bizikletan erorikoa izan nuen. Bigarren
portuko
jaitsieran izan zen. Ezkerretara zioan kurba batean
kanpoaldetik
ari nintzaion bati pasatzen eta aurreko gurpila joan
zitzaidan
lurrera joanez. Zoria izan nuen eta jarraitzeko aukera
baina hortik
aurrera ez dakit zer arrazoiengatik aurreko gurpila ez
zioan oso
ondo. Ez zitzaion errepideari eusten eta kurba bakoitzean
izugarriak
pasatzen nituen.
Probaren
gogortasunari hotza
gehitu behar zaio. Atzo lehen aldiz sentitu
nuen, boxesetara iritsi
nintzenean bizikletatik, amaitu ezinaren
beldurra. Ezkerreko
abduktorea gogortu zitzaidan eta hasieran
hankak ez nituen nabari,
baina zorionez hasierako uneak izan ziren
horiek. Zazpi kilometro
falta zitzaizkidan helburua betetzeko eta
ez zen unea atzera egiteko.
Proba amaitu ahal izan nuen eta iazko
marka hamar minututan hobetu.
----------------------------
No poder
hacer nada ante ciertas situaciones = impotencia. Hoy a la mañana he
sabido de la suspensión del duatlón de Arrigorriaga. Y el
sentimiento descrito al principio es el que he sentido.
No son
tiempos felices para el mundo del duatlón y triatlón a pesar de que
tanto en Euskadi como a nivel estatal el número de licencias crece.
Algunas carreras han sido suspendidas. La razón? La gestión e
impedimentos que esta llevando a cabo el Area de Trafico del Gobierno
Vasco.
Desde aquí
me gustaría hacer llegar un mensaje de solidaridad a los miembros
organizadores del duatlón de Arrigorriaga y a todos aquellos que se
encuentran en problemas similares. Estuve en esta prueba en 2008 y
repeti en 2009, y desde entonces cada mes de abril me vuelven gratos
recuerdos a la cabeza (como bien he dejado en las cronicas de arriba
en su tiempo publicadas en Nire Etxeko Leihoa). Animo Urbiko!
Arrigorriako XII. Duatloia (2009) Argazkia: Urbiko Triatloi Taldea |
Arrigorriagako XII. Duatloia (2009) Podium 23 urtez azpiko kategoria Argazkia: Urbiko Triatloi Taldea |
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina