Orriak

2014(e)ko irailaren 29(a), astelehena

Irteera udazkenari


Memorial Josetxo Imaz, 10 km.

Igande goizean planeatu bezala Ordiziara joan ginen Josetxo Imaz memorialaren 14. edizioan parte hartzera. Helburuak argi izanda goiz pasa ederra eduki genuen eta etxera sentsazio gozoekin bueltatu ginen.

Goiz iritsi, dortsala hartu prentsa irakurri, kafe bat hartu eta lasterketan parte hartzeko prestaketa lanetan hasi. Oraingoan nobedade txiki batekin: lasterketan zehar hartuko nuen guztia nirekin neraman. Horretarako Salomon etxeko S-Lab Advance Skin Belt. 500 pertsonako lasterketa batean oso erraza izan ohi da anoa gunean ura ezin hartu izatea eta badaezpada...





Guztiak primeran funtzionatu zuen. Lehen kilometroetan ahalik eta gehien esku frenoa bota (orokorrean aldeko terrenoa baitzen) eta 2tik 9ra arteko tartean ahalik eta erritmorik erregularrenean eramatea zen helburua. Azken koskan indarrarekin amaitzea nahi nuen, eta Altamirako estadioan ahalik eta bizien sartu.

Guztira 47 minutu, eta oso gustura sentsazioekin. Hurrengo geltokia... batek daki (igande honetan Triku-koei esku bat botatzera beraien Donostiako 3 Mendi lasterketako bigarren edizioan). Eta bitartean bideaz disfrutatzen jarraituko dugu!!!

-----------------------------------------------------

El domingo por la mañana, como bien lo habíamos planeado, nos acercamos a Ordizia a participar en la carrera de 10 kilométricos Memorial Josetxo Imaz. Con los objetivos claros tuvimos una agradable mañana y nos volvimos con gratas sensaciones después de la carrera.

Llegar pronto, coger dorsal, leer un poco de prensa, tomar café y a por los preparativos pre-carrera. Con una novedad esta vez: llevaría todo lo que necesitara de avituallamiento conmigo, gracias al cinturón de Salomon S-Lab Advance Skin Belt (disponible en Intersport Extreme). En una carrera de 10.000 metros de 500 personas suele ser muy facil en los avituallamientos no poder coger agua y por si acaso...


Todo funciono a la perfección. En los primeros dos kilómetros tuve que ir con el freno de mano echado por el terreno favorable que teníamos ante nosotros, y del 2 hasta el 9 intentar ser lo más regular posible para terminar con fuerza y hacerle frente al repecho final antes de meta. Y logramos entrar muy vivos al estadio de Altamira.

En total 47 minutos, y muy a gusto con las sensaciones. Próxima estación... no lo sabemos todavía (de momento este próximo domingo a echar una mano a las Trikus en su segunda edición de los 3 Montes de Donostia. Carrera totalmente recomendable sin ninguna duda). Y de momento a seguir disfrutando del camino!!!


iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina