Memorial Josetxo Imaz, 10 km.
Igande goizean
planeatu bezala Ordiziara joan ginen Josetxo Imaz memorialaren 14.
edizioan parte hartzera. Helburuak argi izanda goiz pasa ederra eduki
genuen eta etxera sentsazio gozoekin bueltatu ginen.
Goiz iritsi,
dortsala hartu prentsa irakurri, kafe bat hartu eta lasterketan parte
hartzeko prestaketa lanetan hasi. Oraingoan nobedade txiki batekin:
lasterketan zehar hartuko nuen guztia nirekin neraman. Horretarako
Salomon etxeko S-Lab Advance Skin Belt. 500 pertsonako lasterketa
batean oso erraza izan ohi da anoa gunean ura ezin hartu izatea eta
badaezpada...
Guztiak
primeran funtzionatu zuen. Lehen kilometroetan ahalik eta gehien esku
frenoa bota (orokorrean aldeko terrenoa baitzen) eta 2tik 9ra arteko
tartean ahalik eta erritmorik erregularrenean eramatea zen helburua.
Azken koskan indarrarekin amaitzea nahi nuen, eta Altamirako
estadioan ahalik eta bizien sartu.
Guztira 47
minutu, eta oso gustura sentsazioekin. Hurrengo geltokia... batek
daki (igande honetan Triku-koei esku bat botatzera beraien Donostiako 3 Mendi lasterketako bigarren edizioan). Eta bitartean bideaz
disfrutatzen jarraituko dugu!!!
-----------------------------------------------------
El domingo por la mañana,
como bien lo habíamos planeado, nos acercamos a Ordizia a participar
en la carrera de 10 kilométricos Memorial Josetxo Imaz. Con los
objetivos claros tuvimos una agradable mañana y nos volvimos con
gratas sensaciones después de la carrera.
Llegar pronto, coger
dorsal, leer un poco de prensa, tomar café y a por los preparativos
pre-carrera. Con una novedad esta vez: llevaría todo lo que
necesitara de avituallamiento conmigo, gracias al cinturón de
Salomon S-Lab Advance Skin Belt (disponible en Intersport Extreme).
En una carrera de 10.000 metros de 500 personas suele ser muy facil
en los avituallamientos no poder coger agua y por si acaso...
Todo funciono a la
perfección. En los primeros dos kilómetros tuve que ir con el freno
de mano echado por el terreno favorable que teníamos ante nosotros,
y del 2 hasta el 9 intentar ser lo más regular posible para terminar
con fuerza y hacerle frente al repecho final antes de meta. Y
logramos entrar muy vivos al estadio de Altamira.
En total 47 minutos, y
muy a gusto con las sensaciones. Próxima estación... no lo sabemos
todavía (de momento este próximo domingo a echar una mano a las
Trikus en su segunda edición de los 3 Montes de Donostia. Carrera
totalmente recomendable sin ninguna duda). Y de momento a seguir
disfrutando del camino!!!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina